De Italiaan Ruggiero Leoncavallo (1857-1919) is heden ten dage quasi enkel nog bekend als componist van de opera ‘I Pagliacci’. Om ook ander werk van deze veristische meester in de aandacht te brengen heeft Deutsche Grammophon een kransje topmuzikanten verzameld. Leoncavallo’s zo goed als onbekende symfonisch gedicht ‘La Nuit de Mai’ wordt op deze cd verdedigd door niemand minder dan stertenor Plácido Domingo, die wordt bijgestaan door het Orchestra del Teatro Communale di Bologna en dirigent Alberto Veronesi. Na dit hoogromantische werk krijgt Domingo in vijf liederen het gezelschap van de Japanse pianovirtuoos Lang Lang. Die maakt hiermee zijn debuut als liedbegeleider maar mag zich nadien nog tonen in twee solowerken.
Leoncavallo schreef ‘La Nuit de Mai’ in 1886. Dit symfonisch gedicht, gebaseerd op teksten van de Franse dichter Alfred de Musset, beschrijft de gesprekken tussen een dichter en zijn muze. De tekst is meteen een van de grote problemen van deze opname. Hoewel het onmiskenbaar is dat Domingo voor zijn leeftijd – die varieert naar gelang de bronnen – nog een mooie vertolking aflevert, moet gezegd worden dat de Franse tekst vaak moeilijk verstaanbaar is. Dit is gelukkig veel beter in de vijf liederen. Het lijkt ook alsof de tenor in de liederen meer op zijn gemak is omdat hij niet moet optornen tegen de bundel orkestraal geweld die ‘La Nuit de Mai’ kenmerkt. Alberto Veronesi zorgt weliswaar voor een kleurrijke, passievolle begeleiding die barst van de energie maar om met die kolkende energiestroom mee te kunnen, moet Domingo net te vaak zijn donkere tenor onder druk zetten.
In de meer intieme, lyrische momenten bewijst de Spanjaard daarentegen dat hij nog steeds over een ongeëvenaard legato beschikt. Zijn donker timbre en zijn legato zijn de sterkste punten van zijn interpretatie van de liederen, die in hun subtiliteit een andere kant van Leoncavallo tonen. Aan Domingo’s zijde charmeert virtuoos Lang Lang door zijn kleurrijke, elegante manier van begeleiden. Charme en elegantie zijn ook de kenmerken van de twee pianosolo’s waarmee Lang Lang deze plaat afsluit.
Het is Domingo’s verdienste dat hij minder bekend werk van Leoncavallo onder de aandacht wil brengen. Jammer genoeg blijft – ondanks de troeven van deze cd – ook en vooral de bedenking dat de stertenor deze opname beter enkele jaren geleden gemaakt had…
Meer over Ruggiero Leoncavallo
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
