Het oudste orkest van Engeland, Hallé uit Manchester, is bij ons nauwelijks bekend maar geniet in eigen land een grote reputatie. Het orkest neemt regelmatig cd's op, vaak met werk van eigen bodem, maar hier met symfonisch werk en liederen van Richard Strauss.
De cd opent in grandeur met het eerste grote symfonische gedicht van de toen 22-jarige componist. 'Don Juan' lanceerde meteen Strauss' carrière in 1887, en wie het wervelende begin van dit werk hoort begrijpt meteen waarom. Strauss orkestreert virtuoos en met flair en Hallé, op dat gebied, zit duidelijk op dezelfde lijn. De Engelse koperblazers krijgen bijvoorbeeld alle gelegenheid om zich uit te leven in de dikke orkestratie van 'Macbeth', het allervroegste symfonische gedicht van Strauss. Het orkest wisselt trouwens wel gemakkelijk af tussen delicate solo's in de blazers of soloviool en overweldigend maar haarfijn geweld, altijd vlot en schijnbaar moeiteloos uitgevoerd. Hoewel het begin van 'Don Juan' wat te zwaar klinkt – de introductie is ten slotte één van de meest opwindende bladzijden die Strauss ooit schreef – vangt de rest van dit symfonische gedicht dit goed op. De onstuitbare melodische 'drive' die in dit werk zit, wordt doorheen zijn hele lengte hoog gehouden, tot aan het einde, wanneer de muziek heel onverwachts uitsterft. Om zo een spanning vol te houden, zelfs in de intieme, delicaat georkestreerde delen, moet je als dirigent goed weten wat je doet, maar Mark Elder bewijst op deze cd dat hij flink zijn mannetje kan staan. Want het zijn de liederen voor orkest en sopraan, alle zes uit Strauss' vroege periode, die het hoogtepunt vormen van deze cd. Hoewel sopraan Anne Schwanewilms bij momenten een wat hese stem heeft, vooral op heldere klinkers zoals 'a' en 'o', zingt zij verder erg zuiver en fijn. Haar wat koude stem is zelfs een ware verademing voor al wie gewoon is aan zware Wagner- sopranen in deze stijl van muziek. Schwanewilms daarentegen, houdt haar vibrato goed onder controle en behoudt steeds een intieme klankkwaliteit die aan kamermuziek doet denken. Het orkest volgt haar daar prima in. Elke subtiele nuance en elke kleine schakering in de orkestratie of de dynamiek wordt vlekkeloos aangebracht en op die manier onderbouwt Hallé de zangpartij perfect. Enkel de tempi liggen wat aan de lage kant, bijvoorbeeld in het trage 'Morgen!', en dit breekt de melodie wel eens. Niemands adem is namelijk oneindig... Maar de meeste liederen, zoals 'Das Rosenband' of 'Die Heiligen drei Köninge', zijn een plezier om naar te luisteren.
Engelse orkesten genieten al lange tijd een uitstekende reputatie en dat is bij deze cd niet anders: Hallé brengt de twee symfonische gedichten bijna perfect uitgevoerd, met bravoure en erg vlot gespeeld, maar het zijn vooral de liederen op de cd die aandacht verdienen. Orkest, dirigent en soliste slagen erin het intieme karakter van pianoliederen meesterlijk om te zetten naar een zeventigkoppig orkest.
Meer over Richard Strauss
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
