Het is nog maar een dik jaar geleden dat Shara Worden met haar project My Brightest Diamond wereldwijd punten scoorde dankzij een prachtige rockplaat, 'Bring Me the Workhorse' (tweelingbroer van een meer klassiek gestoelde release, 'A Thousand Shark's Teeth'). Deze volgelinge uit de clan van Sufjan Stevens wist met haar vele gezichten, maar vooral haar oprechte en broze muziek als hoger vocaal equivalent van PJ Harvey een breed publiek te beroeren. Het bewijs van een ruime fanbasis, ook onder collega-artiesten, ligt een jaar later op de tafel. Op 'Tear it Down' komen de parelende songs van 'Bring Me the Workhorse' even terug uit de kast, maar heeft een schare aan al dan niet gekende remixers er eerst zijn eigen muzikale interpretatie aan gegeven.
Dit plaatje kan vanuit twee opzichten bekeken worden: ten eerste als vervormde spiegel van het origineel of ten tweede als totaal afzonderlijk geheel. Omdat het gros van de bewerkingen op 'Tear it Down' sterk afwijkt van de oorspronkelijke liedjes (en de kwaliteit van die laatste erg moeilijk te benaderen is), is de tweede manier allicht de beste, maar daarom niet de meest gemakkelijke. In elk geval is veel creativiteit in dit plaatje geslopen. Ambient, drum'n'bass en triphop steken de songs in een modern jasje. Alias, Gold Chains of Murcof zijn dan ook geen misse klankproducers: de eerste met zijn schuifelende triphopvibes, de tweede met zijn hitsige clubsound en de derde met zijn diepe elektronische klankpaletten. Helaas zit er ook heel wat kaf tussen het koren. Hoewel het zwevende, zachtaardige karakter van My Brightest Diamond (en vooral de hemelse zang van Shara) veelal gerespecteerd blijft, blijkt de meerwaarde van het nieuwe jasje niet altijd even groot. Alfred Brown doet in zijn erg droge en kale vertolking 'Magic Rabbit' geen eer aan en ook de erg klassieke bewerking door Stakka van 'Disappear' ademt ondanks subtiel ondersteunende beats iets te veel dramatiek uit om echt vlot te zijn. Meer genietbaar zijn dan ondermeer de instrumentale interpretatie van Siamese Sisters, die 'The Good and the Bad Guy' van een psychedelisch Oosters accentje voorzien, of de heerlijk lange drum'n'bass van Dj Kenny Michell. Het jonge, hippe trio Cedar AV weet met zijn lekker verhakkelde 'Wheat to Whiskey mix' van 'Disappear' dit plaatje toch met een goed gevoel af te ronden, ook al was de inhoud niet altijd even sterk.
Een remixplaat als deze blijft altijd een beetje in de schaduw staan van zijn origineel. Vermits 'Bring Me the Workhorse' van zo'n genietbare kwaliteit voorzien was, komen songs die geen geheel nieuw verhaal vertellen bij deze een beetje over als flauwe afkooksels. Zelfs wie de oorspronkelijke muziek nog niet heeft mogen smaken, moet erkennen dat er hier toch af en toe een schoentje knelt. Naast enkele erg mooie momenten, is 'Tear it Down' toch vooral een uitnodiging om 'Bring Me the Workhorse' terug in de speler te steken.
Meer over My Brightest Diamond
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
