Met de cd 'Remembranza' is de Mexicaan Fernando Corona aan de derde letter van zijn artiestennaam beland. Waar 'Martes' en 'Utopia' deze plaat voorgingen in een erg genietbare combinatie van klassieke instrumenten met lichte click'n'cut-elektronica in een diepe dubsaus, is Murcof ditmaal geheel instrumentaal te werk gegaan. Zo wordt de subtiliteit en broosheid in de composities van de man nog sterker beklemtoond. Dat maakt van deze cd wederom een erg sfeervol, intiem te beleven pronkstuk.
Het basisgegeven is eenvoudig: de songs van Murcof beginnen telkens met een vreemde, quasi aritmische structuur van zweverige soundscapes, logge loops en verknipte, klikkende samples die stelselmatig naar mekaar toegroeien. Zo ontstaan erg fragiele, halfduistere ambientstukjes die een perfecte mix bevatten van live ingespeelde, klassieke instrumenten (strijkers, piano, blazers) en diepliggende elektronica. Een langzame en subtiele opbouw maken is de grootste troef van deze laptopmuzikant. Bij momenten wordt het ritmische aspect iets vlotter naar voren geschoven, wat bijvoorbeeld het mooi druppelende, in cellotonen zwevende 'Rostro Ruido' een heerlijke dub geeft. Hoewel een prachtige triphop het traag opgroeiende, wentelende 'Rios' vormt en laat uitmonden in een sinister, overweldigend klankspel, wordt de ritmiek nooit echt te expliciet. Clicks'n'cuts zijn aanvullend in plaats van aandachtig en zeldzame basbeats brengen een fijne, weinig opdringende drive. Hoewel Murcof opent met wat diepe, metaalachtige soundscapes en krakende samples die een verwachtingsvol spanningsveld creëren, kalmeert deze plaat al heel snel. Zo werkt de Mexicaan veel meer met sfeerimpressies dan met volledig afgebakende songs, maar zorgt hij toch voor een duidelijk ritmische cadans. Verder is de grondtoon doorheen heel deze plaat erg donker en wordt er veel gegoocheld met zwaar omwentelende loops die voor een nogal sombere sfeer zorgen. 'Remembranza' is een suggestieve plaat die veel aan de verbeelding overlaat, maar niet meteen voor luchtige dromen zorgt. Enkele duistere, wandelende pianofrasen krijgen in 'Razón (en Tres Partes)' met wat ruisende, verknipte samples plots een erg beklemmend karakter. Feeëriek, filmisch en beangstigend zijn adjectieven die zeker aan deze muziek moeten toegeschreven worden.
Murcof heeft het derde kunstwerk in een rij van zes voltooid. Opnieuw heeft de man een erg sfeervolle plaat gecomponeerd waar instrumenten en laptop mekaar mooi vinden. Zo is 'Remembranza' een nogal onrustige, duistere maar toch uiterst genietbare sfeerplaat die de winter zeker mag opsieren.
Meer over Murcof
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
