De verwachtingen voor het nieuwe album van Kočani Orkestra waren hoog. Niet alleen zat er veel tijd tussen 'The Ravished Bride' en de vorige plaat, er was ook het grote succes van 'Alone at my Wedding', zowel commercieel als artistiek. De band was daarvoor al enkele jaren actief met toenemend succes, ze zijn één van de voortrekkers van de nieuwe golf Oost-Europese brassbands die meer moderne elementen in hun traditionele volksmuziek proberen te brengen. Het hoogtepunt van deze plotse interesse van het grote publiek lijkt een beetje over en het is nu aan Kočani Orkestar om te bevestigen en bewijzen dat ze meer dan een tijdelijk fenomeen zijn.
Wat Kočani Orkestar een interessante band maakt is dat ze ervoor zorgen dat er een constante instroom is van nieuwe, jonge muzikanten. Dit zorgt ervoor dat er een geleidelijke evolutie terug te vinden is in hun geluid, het traditionele wordt niet verloochend, maar verrijkt met nieuwe hedendaagse invloeden. Voor dit album lijkt dat vooral surf te zijn: De gitaar krijgt een belangrijkere plaats dan dat de gewoonte is bij gipsymuziek. Dit zorgt voor leuke accenten, net als de bewerking van het mariachi-nummer 'La Llorona'. De Mexicaanse tristesse blijkt wonderwel te passen in het wonderlijke universum van Kočani Orkestra.
Het orkest onderscheidt zich ook door een sterke muzikale prestatie neer te zetten. De nummers zijn allemaal erg strak ingespeeld. Er is nog altijd plaats voor de zwalpende dronken sfeer die dit genre nodig heeft, maar de band overstijgt duidelijk het hoempapa-niveau. De inventieve arrangementen bieden eveneens een meerwaarde, de surfgitaar op het titelnummer geeft het een extra dimensie, perfect voor de soundtrack van een Tarantino uit de Balkan. Gezongen composities worden afgewisseld met instrumentale en dat is maar goed, want de dramatische voordracht van de zanger is gepassioneerd maar kan best met mate geconsumeerd worden.
'The Ravished Bride' zal mensen die niet van het genre houden niet overtuigen, maar is wel geslaagd in zijn opzet. De muzikanten tasten nog verder hun grenzen af en vinden opnieuw een mooi compromis tussen feest en drama. Kočani Orkestra blijft verder ontroeren, opwinden, meeslepen en opzwepen, opdracht geslaagd.
Meer over Kočani Orkestra
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
