Flink wat buzz rond deze Amerikaanse band, wat niet verwonderlijk is wanneer even wordt gekeken naar wie er in de line-up zit: Kirk Windstein (Crowbar, Down) en Jamey Jasta (Hatebreed) maken hier immers het mooie weer. Wie beide zwaargewichten en hun muzikale exploten een beetje kent, kan verwonderd zijn over hun samenwerkingsverband. Immers, Windstein is de man van de Southern sludge en groove, terwijl Jasta de brulboei is van een bijzonder brute hardcoreband. En toch werkt hun samenwerking wonderwel, al is de kanttekening die kan gemaakt worden wel of er ook evenzeer rond deze band gehypet zou worden zonder beide heren.
Het antwoord op dat laatste is waarschijnlijk nee. Pas op, Kingdom of Sorrow werkt als een volleerde metalband en weet zeer goed een mooie combinatie te maken – of een crossover – tussen het brute van Hatebreed en het logge, zompige van Crowbar. Zowel Jasta als Windstein nemen de vocale honneurs waar en dat komt de variatie ten goede. Trouwens, de groovy mastodonriffs van Windstein zijn meteen herkenbaar. Er zijn weinig gitaristen die met zo weinig akkoorden zoveel gevoel kunnen loskrijgen. Echter, wie het geheel objectief bekijkt, zal snel merken dat de muziek die geboden wordt op zich weinig verrassend is en soms zelfs verdraaid doorsnee. De band trapt nochtans veelbelovend af met 'Hear This Prayer for Her', een mokerslag van een sludgy hardcoresong waar zelfs Freddy Krueger schrik van zou krijgen. Maar hoe verder de plaat vordert, hoe meer duidelijk wordt dat het vet van de soep is en het combo vaak niet verder komt dan een 'best wel aardig'. Uitzondering is 'Screaming into The Sky', met een verrassend ingetogen Windstein die enorm melodieus zingt. Een waar kippenvelmoment maar helaas is één beregoed nummer niet voldoende om het geheel positief te krijgen.
Wie op zoek is naar degelijke metal met wat snuifjes bruutheid, sludge en melodie is zonder twijfel aan het juiste adres. Maar moesten de namen die hieraan meewerkten niet zo bekend zijn, lijkt het twijfelachtig of Kingdom of Sorrow al die aandacht zou krijgen want aan het eind van de rit is het een vrij middelmatig album.
Meer over Kingdom of Sorrow
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
