K-Branding (vroeger kortweg K) werkte deze demo af in november 2004 en gaf een eerste optreden in maart 2005. Dat dit betrekkelijk jonge gitaar-drum-sax noise trio dus nog niet op kruissnelheid is mag hen vergeven worden. Ambitie is er duidelijk wel, want K-Branding opereert niet in het segment van de dreunende noisemuur, maar laat de nummers bochten nemen zonder echter al te vernuftig, spits of technisch uit de hoek te komen. Hier geen complexe maatsoorten, hoekige ritmes of razende tempowisselingen, maar duidelijk afgebakende delen die naadloos in elkaar overvloeien.
Met de combinatie van drum (Sebastien S.), elektrische gitaar (Duby) en sax-schreeuwlelijk (Vincent S.) kan K-Branding ook uit het reservoir van de freejazz putten, al blijven rockelementen de overhand hebben. Daarbij is de rol van gitarist Duby essentieel. Waar sax en drum soms nog wat twijfelachtig zijn qua kracht en ideeën (een goede producer zou hier al heel wat aan kunnen verhelpen), staan Duby's geluid en spel er helemaal. Cirkelend tollend, monotoon en dreunend brommend of briesend als een dreigende kater, voorziet hij elke track van een eigen karakter en klankwereld. Dat het jankende, al dan niet vervormde saxgeweld en het geschreeuw van Vincent S. hier mooi bij aansluiten, neemt niet weg dat hij zich soms ook een proper en zelfs melodisch geluid laat horen, wat de muziek van het trio alleen maar extra mogelijkheden geeft.
Een van de overtuigendste nummers op deze demo is 'Krankenschwester' dat met een krachtiger geluid een echte splijtbom had kunnen zijn. Duby begint quasi Oosters om zich daarna als een gediplomeerde ADHD-patiënt over te geven aan heen en weer springende akkoorden. Vincent S. laat zich op dat moment nog met een zuivere klank horen, maar wanneer de gitaar naar scherpere noise overschakelt, schuift de sax mee op naar een vrijer geluid, hoewel echt zwaar overblazen blijkbaar niet aan (de techniek van) Vincent S. besteed is. Wanneer gitaar en drum zich dan enkele seconden in een aangehouden klank nestelen, ontstaat er ruimte voor Sebastien S. om met kleine fill-ins zijn neus even aan het venster te steken.
Waar 'Krankenschwester' een ferme stap in de goede richting is, zit 'Eunuk' er helemaal op. Weer is het de gitaar die de trend zet door punky akkoorden te laten overgaan in een zeeziekmakende, zwalpende riff. Door geleidelijk aan te vertragen en dan weer te versnellen gaat ook het hele nummer glijden. Dit effect wordt versterkt door de drumpartij die hier, scherper dan in de andere tracks, de gitaarpartij goed volgt, waardoor het geheel gebalder klinkt. Waar Vincent S. mee bezig is, daar heeft de luisteraar grotendeels het raden naar. De schuivende klanken waar hij voor verantwoordelijk is, zijn zo onherkenbaar vervormd dat het onderscheid tussen stem en sax vervaagt. Net als drummer Sebastien S. krijgt zijn sound hier wel de kracht die op andere plaatsen ontbreekt, waardoor zijn soms stoomtreinachtige geluid K-Branding helpt om de huiskamer van de luisteraar binnen te denderen. En als deze groep zich verder kan ontwikkelen is de kans reëel dat ze daar een hele poos zullen blijven.
Meer over K-Branding
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
