Kerstmis komt er weer aan en dus is het tijd om weer enkele kerstcantaten van Bach uit te brengen. Deze laatste uitgave van het Kamerkoor van Namen en 'Les Agrémens' bevat drie vrij gekende cantates, voor de tweede en derde dag na kerstmis: BWV 64 ('Sehet, welch eine Liebe'), 121 ('Christum wir sollen loben schon') en 133 ('Ich freue mich in dir'). Geen briljanten trompetten hier echter want in plaats van meer uitbundige kerstcantates als BWV110 en BWV91 met hun feestelijke orkestraties werd hier gekozen voor meer ingetogen werken. Dat wil niet zeggen dat het karakter van deze werken niet uitgelaten kan zijn en dat bewijst de energieke manier waarop Bach de strijkers contrapuntisch behandelt in het openingskoor van BWV133. Verscheidene aria's krijgen een pastoraal karakter mee door hun begeleiding, met twee solistisch behandelde hobo's of oboe d'amore's.
Wat historische uitvoering betreft heeft dirigent Jean Tubéry enkele aantekeningen gemaakt in het cd-boekje. Zo speelt het orgel een vrij belangrijke rol in de recitatieven en wordt de organist zelf wat vrijheid gelaten bij het begeleiden van de zangers. De koordelen worden met kamerkoor uitgevoerd, met vier zangers per stem, wat een mooie balans slaat tussen de warme, grootste uitvoeringen van bijvoorbeeld John Eliot Gardiner en de fijne, solistische opnames van Philippe Herreweghe. Een koor van zestien zangers komt trouwens ook overeen met een ideale bezetting die Bach in gedachten zou gehad hebben. Bovendien worden enkele koordelen gedubbeld door een koperensemble van drie trombones en cornetto, die de vier stemmen 'colla parte' meespelen en dit verleent waardigheid en ernst aan de muziek. Tubéry houdt een waardige cadans in de aria's en koordelen, zonder haast en zonder slepend tempo. Een aria als 'Getrost es fasst ein heiliger Leib' raakt zo precies de juiste combinatie van frisheid en ernst.
De solisten zijn, op enkele uitzonderingen na, niet bijster bekend maar vormen samen wel een mooi geheel, zonder zwakke plekken. Drie sopranen, en mezzo en een altus nemen afwisselend de twee hoogste solopartijen voor zich. Sopraan Aurora Bucher klinkt soms wel wat schel (vooral aangehouden, vlakke noten missen wat kleur) maar zonder dat dit ooit echt storend wordt. Het ontbreekt altus Paulin Bündgen echter af en toe wat aan kleur, waardoor zijn recitatieven wat braafjes overkomen. Zijn soloaria's zijn dan weer erg overtuigend. Henning Kaiser valt op door zijn soepele, afgeronde manier van zingen. Zijn tekst blijft echter vaak wat onverstaanbaar, wat dan misschien de keerzijde is van zijn lyrische zangstijl.
Men zou bijna kunnen zeggen dat er overaanbod aan Bach cantates bestaat en elke uitgave bezit dan nog eens een uitvoering van hoog niveau. Maar ook deze cd voldoet dan ook gemakkelijk aan alle verwachtingen en hoeft voor weinig andere uitvoeringen onder te doen.
Meer over Johann Sebastian Bach
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
