Dit tweeëntwintigste volume in een integrale opname van Bachs religieuze cantates door het Monteverdi Koor en de English Baroque Soloists onder leiding van John Eliot Gardiner werd live opgenomen in Eisenach – de stad waar Bach zijn jeugd doorbracht – in april 2000. Op deze dubbel-cd staan zes paascantates, twee die voor paaszondag zelf geschreven werden, twee voor paasmaandag en twee voor de erop volgende dinsdag. Toch is het wat verrassend dat voor een van de belangrijkste feesten van het christendom Bach niet slechts feestelijke muziek schreef maar zich evengoed richt op Jezus' kruisiging en dood. De donkere maar uiteindelijk hoopvolle toon van twee van de zes cantates (BWV 4 en 6) valt zo te verklaren. Het is trouwens niet moeilijk om echo's te horen van het slotkoor van de Johannespassie in het triestige openingsdeel van cantate 6. Maar de vier overige cantates op deze plaat (BWV 31, 66, 134 en 145) zijn meer optimistisch opgevat, waarbij nummer 31 zelfs voor muzikaal vuurwerk in de vorm van drie trompetten en hobo's zorgt.
The English Baroque Soloists is een prachtig orkest en ondanks de grote bezetting en doorgaans volle klank van deze opnames gaat geen enkel detail van Bachs geraffineerde orkestratie verloren. De middenstemmen in de 'Sinfonia' waarmee cantate 4 opent zijn zo duidelijk hoorbaar.
De sopraansectie van het Monteverdikoor klinkt vlak en effen zonder het minste spoortje van vibrato maar ze komen op verschillende opvallende plaatsen op deze dubbel-cd zuiver, zij het dan wat afstandelijk over. Het slotkoraal van cantate BWV 6 wordt bijvoorbeeld heel mooi en kwetsbaar enkel met de sopranen van het koor uitgevoerd, boven een behendige en behendig uitgevoerde cello als continuobegeleiding. De bassen klinken kernachtig, goed verstaanbaar in cantate 4 'Christ lag in Todesbanden' en met enkele klinkende diepe basstemmen om dat extra octaaf in de diepte te doen meeklinken. Met zulke goede zangers kan men vele kanten uit en de veelzijdigheid van het koor wordt gedemonstreerd in de klagende, slepende koorpassages uit cantate 4 of in het jubelende openingskoor uit cantate 66, dat ondanks de vele snelle loopjes getuigt van een haarzuiver samenspel waarbij zowel zangers als instrumentalisten met volle overtuiging op elkaar reageren.
Twee sopranen zingen op deze uitgave. Gillian Keith nam de eerste drie cantates op met een heel heldere stem en aardig wat briljantie in haar aria 'Letzte Stunde, Brich herein' uit BWV 31. Angharad Gruffyd Jones zingt wat breder maar dat is allerminst misplaatst in een cantate als BWV 134 met zijn gezonde dansritmes. Altus Daniel Taylors vlakke stem is in het duet 'Ich fürchte zwar des Grabes Finsternissen' uit cantate 66 haast niet te onderscheiden van de al even egale stemkleur van Tenor James Gilchrist. En die laatste is ook hier weer een plezier om te beluisteren, met zijn rijke stem en feilloze Duitse uitspraak en een heel natuurlijk aanvoelende muzikaliteit. Hij bezit ook een mooie hoogte, die een waaier van klankkleuren ten gehore brengt maar die hij in deze muziek zelden hoeft te gebruiken buiten in het mooie duet 'Wir Danken und Preisen dein Brünstiges Lieben' uit cantate 134.
Deze integrale opname gaat verder met deze weer bijzonder mooie dubbel-cd met cantates voor het paasfeest. De rijke opnameklank, de kwaliteit van solisten, koor en orkest en John Eloit Gardiners bravoure in deze muziek zorgen allemaal voor een soepele en vlot aanvoelende uitvoering.
Meer over Johann Sebastian Bach
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
