Aan opnames van Bach cantates geen gebrek: grote namen als John Eliot Gardiner, Philippe Herreweghe of Ton Koopman bouwen al enkele jaren gestaag aan hun integrale opnames. Bij het Zweedse label BIS doet Masaaki Suzuki met zijn Bach Collegium Japan hetzelfde. Deze cd is al volume 35, het voorlaatste en bevat cantates 74, 87, 128 en 176, werken die geschreven werden voor Hemelvaart en Pinksteren of de zondagen erna en ervoor.
En dus verbaast het niet dat deze cantates een feestelijke bijklank hebben zowel in de vreugdevolle muziek zelf als in de orkestratie, die veelvuldig gebruik maakt van trompetten en pauken om enkele koren en aria's kracht bij te zetten. De koperblazers, natuurtrompetten in BWV 74 en BWV 128 en natuurhoorns in het openingskoor van BWV 128, bezitten een wat gepolijste klank, zoals blijkt uit de erg soepele manier waarop de trompetsolo in de tenoraria 'Auf, auf, mit hellem Schall' gespeeld wordt. Dat verhindert niet dat deze muziek aardig wat ritmische kracht in huis heeft. En dat doet het koor 'Wer mich liebet' uit BWV 74 erg energiek en aanstekelijk klinken, met een heel vinnige ritmiek in de trompetten.
Suzuki beheerst een gezond gevoel voor muzikale retoriek en volgt, net als zijn zangers, de tekst erg getrouw. Met flair en gevoel voor spektakel kan hij bijvoorbeeld een virtuoze aria als 'Nichts kann mich erretten', met zijn razend snelle strijkerfiguurtjes, neerzetten. Verscheidene aria's, zoals de altaria 'Ermuntert euch, furchtsam und schüchterne Sinne', krijgen een vlot tempo mee, wat hier zorgt voor een soepel samenspel tussen hobo en alt.
Bij de zangers komt een stevige en soepele bas als Peter Kooij erg goed over. Hij bezit een rijke laagte en die komt steeds goed tot uiting, bijvoorbeeld in de openingsaria 'Bisher habt ihr nichts gebeten in meinem Namen'. Sopraan Yukari Nonoshita bezit een heel heldere, lichte stem, die jeugdig aandoet en in de hoogte net niet wat schel gaat klinken. Alleen wat jammer dat countertenor Robin Blaze af en toe wat vermoeid klinkt, zozeer zelfs dat hij bij momenten intonatief een steekje of twee laat vallen.
Toch blijft dit een cd die de moeite waard is. Wat hij misschien mist aan delicaatheid, wint Masaaki Suzukis interpretatie aan vlotheid en souplesse.
Meer over Johann Sebastian Bach
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
