De muziek van Jean Sibelius is niet zo algemeen bekend. Op zijn symfonieën, vioolconcerto en 'Finlandia' na worden zelden werken van hem gespeeld. Nochtans trad deze componist in de sporen van Mahler en Strauss met het componeren van tientallen orkestliederen, die uiteindelijk voor het grote publiek ongekend zijn gebleven. Deze cd probeert om deze pareltjes uit de vergetelheid te halen. De negentien liederen die op deze plaat staan geven een overzicht van de vele facetten en het mixen van stijlen en kleuren die Sibelius zo kenmerkt.
Alle teksten zijn in het Fins, hetzij van oorsprong, hetzij vertaald uit andere talen zoals het Duits. Van het erg korte en meeslepende 'Lastu lainehilla' tot het lange symfonisch gedicht 'Luonnotar' komen alle componeerstijlen aan bod die Sibelius in zijn liederen uitprobeerde. Sommige zijn vrij Wagneriaans van stijl: de zanglijn maakt volledig deel uit van het orkest en is geen echte aparte melodie meer met orkestbegeleiding. Ook de spanningsbogen worden opvallend lang en het geheel klinkt vrij donker, zoals in 'Luonnotar'. Andere liederen zijn dan weer echt 'klassiek', waarbij het orkest volledig een begeleidingsfunctie krijgt en de zang boven alles primeert, zoals in 'Men min fågel märks dock icke' dat omwille van het gebruik van klarinet en engelse hoorn van kleuren ook erg Mahleriaans klinkt.
Ook de verdeling van de cd is mooi uitgebalanceerd. Lichtere nummers, zoals het lieflijke 'Säv, säv susa', wisselen zwaardere liederen op tijd af. 'Lichtere' blijft natuurlijk relatief, er zit niet echt iets tussen dat vrolijk en opgewekt klinkt, maar de intensiteit van werken wordt goed afgewisseld. Sibelius schrijft erg doorzichtig voor het orkest, waardoor elke subtiele frasering mogelijk wordt.
Op deze opname slagen dirigent, orkest en soliste er wonderwel goed in om alles als één geheel te doen klinken. Het Filharmonisch Orkest van Helsinki legt een zachte laag onder de zang en kan goed op de voorgrond komen wanneer de partijen solistischer worden. Dirigent en Sibeliuskenner Leif Segerstam fraseert erg duidelijk en met veel fijngevoeligheid. De Finse sopraan Soile Isokoski vormt de ideale vertolker voor deze muziek. Haar stem bezit de nodige dramatiek en klinkt mooi in de laagte en rond in de hoogte. Haar Finse roots laat haar toe om de teksten duidelijk te interpreteren. Deze cd wint aan meerdere beluisteringen en is de ontdekking zeker waard.
Meer over Jean Sibelius
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
