Sibelius' eerste grote compositie was deze 'Kullervo' opus 7, een soort van vijfdelige symfonie voor koor, orkest en twee solisten gebaseerd op het personage van Kullervo uit Finlands nationale epos Kalevala. Hoewel het werk veel succes oogstte bij haar première en het Sibelius' reputatie als een van de grote componisten van zijn generatie vastlegde, gaf hij het werk nooit uit en werd het na enkele vroege uitvoeringen zelden nog gespeeld tijdens Sibelius' leven.
Voorgaande opnames met Leif Segerstam, onder andere van Sibelius' symfonieën werden terecht veel lof toegezwaaid en ook met deze 'Kullervo' toont deze Finse dirigent hoe sterk zijn band met Sibelius' muziek is. Hij bewijst hoe Sibelius met enkele noten en eenvoudige melodiefragmenten de uitgestrektheid en de onvermijdelijkheid van de Noordse natuur kan oproepen. De kopersectie van het Helsinki Philharmonic Orchestra treft meteen die typische snijdende, majestueuze Sibelius-toon, die onmiddellijk de onverbiddelijkheid van Scandinavische natuur lijkt op te roepen. Luide 'tutti' passages bezitten dan ook een overdonderende kwaliteit, niet zozeer door het klankvolume maar door de intensiteit die Segerstam van zijn muzikanten vraagt. Dit kan opzwepende muziek zijn en Segerstam laat het Filharmonisch Orkest van Helsinki briljant uit zijn voegen barsten in 'Kullervo trekt ten oorlog' en vindt precies de juiste toon om dit deel lumineus en bij elke muzikant virtuoos te doen klinken.
Soile Isokoski bezit een uitstekende dictie en komt hier en daar zelfs wat overgearticuleerd over. Voor wie er wat aan heeft, is de Finse tekst uitstekend verstaanbaar, zelfs in het koor. Ze leest haar partij in het derde deel 'Kullervo's Zus' heel suggestief en haar heldere, dramatische sopraanstem mengt uitstekend met de houtblazers, die Sibelius effectief en poëtisch gebruikt. Tommi Hakala zingt heel verhalend, wat het niet moeilijk maakt om zijn tragische verhaal, over de Finse held Kullervo die zonder het te weten, zijn eigen zus verkracht en daarna de dood zoekt voor zijn misdaad, geboeid te volgen. Hij bezit een duidelijke uitspraak en zingt wat droog maar robuust en zelfzeker.
Leif Segerstam laat elk romantisch hoornmotiefje, elke snelle frase bij de houtblazers en elk Karelisch volksmelodietje leven en dat houdt dit grote werk (dat in omvang of opzet niet hoeft onder te doen voor een van Mahlers symfonieën) continu interessant.
Meer over Jean Sibelius
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
