Noem Jan Muës een bezige bij, een creatieve duizendpoot. Want onder zijn beroep "artiest/kunstenaar" vallen even goed trompettist, componist, arrangeur en zanger, als schilder, kortfilmmaker, acteur en tapdancer. Als trompettist en zanger was hij vaste klant bij François Glorieux en de voormalige BRT Big Band. Door zijn warm trompetklank en zijn prachtige, zoetgevooisde stem kreeg hij snel de reputatie van zowat de 'Belgische Chet Baker" te zijn, en die reputatie is allerminst onverdiend. Op 'Cool Cargo' treedt hij als artiest, samen met zijn Jan Muës Quartet, voor de tweede keer zelf op de voorgrond. Niet alleen met knappe, zelfgetekende surrealistische schilderijen die de cover en het cd-boekje sieren, maar ook met een collectie mooie en toegankelijke jazz-songs met rechtstreekse bestemming "emotie".
Alhoewel 'Cool Cargo' een heel divers album is, zindert er toch één constante doorheen alle nummers: rust. Geen zenuwachtige of dynamische solo's, geen complexe ritmes of toonsprongen, gewoon rechttoe rechtaan ballads en ritmische nummers in de complexloze "cooljazz" traditie van de jaren '50. Het openingsnummer 'Flamingo' is meteen een pareltje. Een metronomische cimbaal-"chip" en hoge mineurakkoorden op piano breken de stilte voor een loepzuivere melodie op flugelhorn, die eerst wat melancholisch opent, maar dan weer parmantig en vrolijk wordt, typisch voor de sfeer van het album. Wanneer Johan Sabbe op piano overneemt wordt het duidelijk dat het hele kwartet in dezelfde complexloze en frisse stijl met de composities speelt. Ook de klassieker 'Moon River' slaagt erin diezelfde luchtigheid in een eerder slepend nummer binnen te brengen. Echte cooljazz met zachte tonen, uitgebalanceerde en melodische solo's, vinden we 'On A Slow Boat To China', 'That Old Feeling' en het iets funkier 'I Fall in Love Too Easily'. Naast deze eerder ingetogen nummers springt vooreerst 'Old Devil Moon' wat uit de band. Alhoewel. Met de pittige bossanova, vooral in het piano- en percussiewerk te horen, en een simpele hoofdmelodie op trompet blijft het nummer stevig thuishoren in de frivoliteit van de rest van de plaat. En dan zijn er nog de nummers waar de Chet Baker in Jan Muës echt naar boven komt. Op zowel 'Too Marvelous for Words', 'Glad To Be Me' als 'Darling, Je Vous Aime Beaucoup', koos Jan Muës voor prettige en luchtige teksten, en hier en daar is er zelfs een scattende Jan Muës te horen.
Net omdat cooljazz staat voor eenvoud en mooie melodieën, is het geen sinecure om daarin een boeiend muzikaal verhaal te brengen dat uitnodigt om herbeluisterd te worden. De cargo die Jan Muës verzamelde en uitvoerde op deze plaat valt echter helemaal onder die noemer. De plaat is fris, volwassen, gebalanceerd, subtiel en humoristisch. Een aanrader!
Meer over Jan Muës
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
