De muziek van Gustav Holst is diep geworteld in de Engelse muzikale traditie, hoewel de man zelf van gemengd Duits-Scandinavisch-Russische afkomst was. Misschien is het daarom wel dat zijn muziek, net als die van zijn tijdgenoot en vriend Ralph Vaughn-Williams, bij ons nauwelijks bekendheid geniet. Buiten 'the Planets' wordt Holsts vrij omvangrijke oeuvre zelden uitgevoerd. Naxos presenteert met deze cd dus werken die op weinig andere cd's terug te vinden zijn, waaronder twee dubbelconcerti, eentje voor fluit en hobo en eentje voor twee violen. De twee suites van Holst, de 'St. Paul's Suite' en de 'Brook Green Suite', zijn bekender. Nagenoeg onbekend zijn dan weer 'A Song of the Night', voor viool en een 'Lyric Movement' voor altviool en orkest.
De twee suites zijn knappe voorbeelden van hoe Holst invloed ondervond van Engelse volksmuziek. Die invloed is ook openlijk hoorbaar, zoals in het laatste deel van de 'St Paul's Suite', waarin hij twee bekende deuntjes – Greensleeves en The Dargason – contrapuntisch verwerkt. De uitvoering, door de English Sinfonia onder leiding van Howard Griffith, is echter niet memorabel en klinkt doorgaans heel gewoontjes. De fluwelen textuur van de strijkers van dit orkest in beide suites kan niet verhullen dat zelfs de meer lyrische passages erg afstandelijk en soms zelfs wat koud gespeeld worden. De snelle delen bevatten meer pit maar komen vaak mechanisch over, ondanks de snelle tempi die Griffith kiest.
Ook het 'Fugal Concerto', voor fluit en hobo, kan niet echt overtuigen. Daarvoor spelen de solisten wat te braafjes en wordt de mooie polyfonie veel te mechanisch gespeeld. Het trage deel, zowel in dit werk als in het dubbelconcert voor twee violen, mist dan weer tederheid. Dat wil niet zeggen dat de uitvoering technisch niet voldoet want zowel solisten als orkest spelen met een zachte, vloeiende klank. In de snelle delen tonen fluitiste Anna Pyne en hoboist Philip Harmer dat ze goed op elkaar ingespeeld zijn, maar weer mist de muziek wat diepgang.
Beter is dan weer het 'Song of the Night', het enige werk dat echt bijblijft op deze cd. En dat is dan vooral te danken aan de sappige uitvoering van violiste Janice Graham, die met haar romantische interpretatie eindelijk wat diepgang verleent aan de cd. Het is daarom net een teleurstelling dat het bitonale tweede deel uit het concerto voor twee violen net zo afstandelijk gespeeld wordt.
Deze soms wat onderkoelde uitvoering op deze plaat is jammer, zeker omdat de English Sinfonia genoeg kwaliteiten in huis heeft om Holsts weinig bekende muziek overtuigend te brengen. Maar toch primeert een wat routineuze aanpak die de cd doet verzinken in de grauwe middelmatigheid.
Meer over Gustav Holst
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
