Italiaanse muziek was sterk in trek in het zeventiende-eeuwse Europa. Zelfs een componist als Johann Sebastian Bach, geschoold in het strenge noord-Duitse contrapunt liet zich verleiden door de melodieuze stijl van zulke componisten als Antonio Vivaldi, met haar nadruk op vrijheid van inventie en individuele virtuositeit. Voor wereldse en religieuze hoven was het dan ook een zaak van prestige om Italiaanse muzikanten voor hun hoforkesten aan te trekken. De Venetiaanse componist Giovanni Platti was een van zulke muzikanten die de Alpen overtrok en in dienst trad van de prins-bisschop van Bamberg en Würzburg in Beieren.
Als uitvoerend muzikant (Platti speelde viool, klavier en hobo en was een van de eerste componisten om voor de pianoforte te schrijven, in de jaren '20 van de achttiende eeuw een gloednieuw instrument) kon Platti slechts een klein gedeelte van zijn tijd aan het componeren besteden. Van de vijf werken die de Akademie für Alte Musik Berlin hier voorstelt, zijn er dan ook drie bewerkingen van sonates van Arcangelo Corelli. Platti verdubbelde enkele stemmen en verdeelde Corellis muzikale materiaal over strijkers, continuo en, in het concerto nr.4 in F, ook over twee hobo's en twee hoorns. De twee overige werken zijn een concerto voor hobo, waarin Platti waarschijnlijk zelf solist zou zijn geweest en eentje voor cello, dat gecomponeerd werd voor de broer van de prins-bisschop, Plattis werkgever.
De opname toont een groot verschil tussen Plattis bewerkingen en zijn eigen twee concerti. Die laatsten krijgen een vurige en assertieve uitvoering mee, met een hamerende basso continuo, razendsnelle loopjes in de strijkers en, in het celloconcerto, een razend virtuoze solopartij. Cellist Sebastian Hess haalt werkelijk al zijn bravoure uit de kast om de hoekdelen van dit werk zo indrukwekkend mogelijk te brengen. In het middendeel mengt hij dan weer uitstekend met de begeleiding, een echte obligate tenorpartij die toch deel blijft uitmaken van het ensemble in plaats van er hoog boven te staan. En het is ook puur genieten van de zware barokhoboklank van hoboïste Xenia Löffler in het hoboconcert dat zowel technisch als muzikaal een hoogstandje is.
De concerti grossi naar Arcangelo Corelli komen rustiger over. Corellis textuur is dunner en minder opzichtig virtuoos dan Plattis eigen muziek en grijpt vaker terug naar meer eenvoudige barokke dansvormen. Dat wil niet zeggen dat deze muziek niet schitterend uitgevoerd is en bij momenten erg indrukwekkend kan klinken. Veeleisende partijen voor hobo's en hoorns in het vierde concerto geven de indruk dat de prins-bisschop van Bamberg over een groep uitstekende blazers moet hebben beschikt maar op de uitvoering klinken deze vier instrumenten wat al te kort en scherp.
Toch blijft dit een prachtige cd, met onbekende maar continu boeiende muziek. Met nogal obscure barokke componisten weet je als luisteraar niet altijd wat je te wachten staat maar deze muziek blijft aantrekkelijk, deels omwille van de variatie in bezetting en stijl maar zeker ook omwille van de enthousiaste uitvoering van dit schitterende barokorkest.
Meer over Giovanni Benedetto Platti
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
