Het Limburgs Symfonieorkest uit Nederland brengt op deze cd het bekende requiem van Gabriel Fauré, samen met een aantal kleinere werken van deze componist voor koor en orkest.
In tegenstelling tot de meeste andere (katholieke) requiems wordt dat van Fauré gekenmerkt door een dromerige, berustende ondertoon en een zacht klankpalet. Dramatische, theatrale momenten, die op angstaanjagende manier de dag des oordeels uitbeelden, komen hier dus – nauwelijks - voor. Dit is dus een uitzonderlijk warme, troostende dodenmis. En Faurés voorliefde voor afgeronde, warme klanken uit zich in de eerste plaats in de orkestratie, waar violen volledig afwezig zijn (met uitzondering van één enkele soloviool) en die gedragen wordt door houtblazers, harp en harmonium. Dit kleine orgeltje geeft een speciale, intieme sfeer aan het werk en dat is goed te merken in delen als het 'In Paradisum'. De andere werken op deze cd zijn kleinschaliger maar getuigen van dezelfde zin voor detail en melancholie die ook het requiem kenmerken. De bekende 'Pavane', dit keer in de versie met koor, wordt vlot en verzorgd gespeeld, met een tere fluitsolo die het koor inleidt. Een zeldzame keer klinkt de muziek wat meer heroïsch, vooral dan in Faurés vroege werk, zoals 'Les Djinns' of zijn 'Cantique de Jean Racine'. Dit dankgebed volgt een koraalachtige melodie die de mooie tekst van Racines gedicht alle eer aandoet. Maar in de andere stukken overheerst een ingetogen, rustige sfeer. Het bijzonder mooie 'Tantum Ergo' bijvoorbeeld, is een van die werken. De sopraanpartij, zachtjes ondersteund door de strijkers en een delicate harp roepen een hemelse sfeer op.
Sopraan Christiane Oelze lijkt geknipt voor dit soort werk: ze zingt met een stevige vibrato maar een wat kleine stem die haar klank heel geschikt maakt voor Faurés introverte religieuze werk. Ook bariton Harry Peeters past goed bij deze stijl van muziek. De (kleine) solo's die hij heeft in het requiem zingt hij met een donkere, omfloerste stem die alle directheid mist maar die daarom juist mooi aansluit bij de klank van het Nederlands Kamerkoor. Want dit koor maakt met zijn vierentwintigkoppige bezetting een kleine, intieme indruk, vlot en zonder veel uiterlijk vertoon. Ook in kortere werken, zoals het 'Madrigaal' opus 35, waar bassen en tenoren a capella inzetten, bewijzen de zangers dat ze veel ervaring hebben met het stijlvol uitvoeren van religieuze muziek.
Hoewel de muziek op deze plaat misschien wat eenzijdig is, maakt het Limburgs Symfonieorkest er toch een erg geslaagde cd van. Het geheel wordt stijlvol en verzorgd gespeeld en nergens komen echt mindere momenten voor. Helemaal niet slecht!
Meer over Gabriel Fauré
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
