In Engeland is Paul Lewis al een fenomeen, onder meer door zijn uitvoeringen van Schubert. Geenszins onverdiend: deze cd met twee van de late pianosonates is werkelijk schitterend. Een wonderkind kan hij niet genoemd worden, maar sinds hij opgemerkt is door Alfred Brendel neemt zijn carrière een hoge vlucht.
Op de hoes van de cd staat een citaat van Robert Schumann waarin hij zegt dat Schubert de meest subtiele gedachten en gevoelens kan uitdrukken in zijn muziek. Dit kan ook gezegd worden van Paul Lewis: hij vestaat deze muziek zo volledig dat hij alle gevoeligheden perfect kan overbrengen zonder enige vorm van gekunsteldheid. Het is een vaak gehoorde bewering dat de kracht van Schuberts muziek in de melodie gelegen is. Zonder twijfel was zijn melodische vindingrijkheid buitengewoon zoals onder andere blijkt uit zijn enorme liedproductie. Helaas wordt soms de dramatische dracht van de vorm uit het oog verloren waardoor Schubert's muziek tot een sentimenteel melodietje herleid wordt. En hierin ligt nu precies de kwaliteit van deze uitvoering. Paul Lewis benut ten volle de expressiviteit van deze muziek: van zangerig tot wild, van intiem tot uitgelaten. Alle facetten van deze muziek worden getoond: of het nu een plotse luide uitbarsting is of een onverwachte subtiele modulatie.
'Fans' van Schubert zullen het maar al te graag hebben: twee sonates van elk ruim een half uur in een briljante uitvoering. Als eerste kennismaking zou dit een beetje overdadig kunnen lijken. Nochtans, alleen de duur is monumentaal, de muziek zelf is veelal eenvoudig van karakter. Het komt er op aan zich te laten meevoeren door Paul Lewis en de muziek van Schubert zal een wereld op zich blijken te zijn.
Meer over Franz Schubert
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
