Franz Liszt is bekend om virtuoze pianomuziek en symfonische gedichten maar zijn liederen zijn doorgaans minder gekend. En dat is een spijtige zaak want het is net in dit kleinschalige genre dat Liszt heel aantrekkelijke en onverwacht intieme muziek geschreven heeft. Richard Wagner was Liszts vertrouweling en beide componisten keken naar elkaar op, zodat Wagner terecht kon stellen dat 'zonder mijn ontmoeting met Liszt, mijn muziek erg anders zou hebben geklonken. De 'Wesendonck Lieder', die soms gezien worden als schetsen voor 'Tristan und Isolde', illustreren Wagners dramatisch geladen compositiestijl goed. Doorgaans worden ze door sopraan of alt gezongen en het is dus aangenaam om ze ook eens door mannelijke stemmen uitgevoerd te horen, in dit geval de Duitse bariton Konrad Jarnot, die begeleid wordt door pianist Alexander Schmalcz.
Daar waar Liszt bombast of enigszins holle virtuositeit vaak niet kan vermijden in zijn symfonische literatuur of pianowerken, des te meer welbespraakt is hij in zijn liederen, die blijk geven van veel meer intimiteit en minder opzichtig zijn dan de werken waarmee het grote publiek vertrouwd is. Bariton Konrad Jarnots feilloze dictie is het eerste wat opvalt in deze werken. Zowel in het Frans als in het Duits is Jarnot moeiteloos verstaanbaar en dit helpt elke luisteraar deze liederen zowel op het gebied van de muziek als van de dichtkunst te appreciëren. In het Italiaans, in de 'Tre Sonetti di Petrarca' kan men Jarnot even goed verstaan maar men voelt misschien bij hem wat minder verbondenheid met het poëtische Italiaans van Petrarca. Jarnot slaat zelden onvervalst heroïsche noten aan maar hij beheerst wel een sterk gevoel voor tragiek, zoals in het innerlijk verscheurde 'Vergiftet sind meine Lieder'. Jammer is dat hij een trage maar redelijk wijde vibrato op hoge, aangehouden noten niet vermijdt want daar doorbreekt hij vaak de sfeer van een heel kundig opgebouwde climax. Maar dat wordt dan weer goed gemaakt met een intieme en kleinschalige interpretatie van (passages uit) de twee versies van het lied 'Der du von dem Himmel bist'.
Pianist Alexander Schamlcz volgt heel trouw de zanglijn, al is zijn gebruik van rubato soms nogal verrassend; sommige plaatsen krijgen vrijheid terwijl andere, meer voor de hand liggende plaatsen zonder meer in tempo gespeeld worden. In het bekende 'Die Loreley' is zijn begeleiding in de vijfde en zesde strofe wat onregelmatig en zelfs wat twijfelend in plaats van ronduit stormachtig, alsof de muziek de twijfel van de schipper wil weergeven die weet dat zijn schip op de rotsen zal varen terwijl hij door het lied van de Lorelei betoverd is.
Al valt Jarnots stemkleur, die soms wat aan helderheid wil missen misschien niet meteen bij iedereen in de smaak, toch blijft dit een bewonderenswaardige cd die vele van Liszts liederen overtuigend aanbrengt. Wagners 'Wesendonck' liederen, in versie voor mannelijke stem zijn al even zeldzaam en vormen zo dus de ideale aanvulling.
Meer over Franz Liszt, Richard Wagner
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
