Het Consortium Classicum is een van Duitslands oudste kamermuziekgroepen. Het werd al in de jaren zestig opgericht door klarinettist Dieter Klöcker met als bedoeling vergeten kamermuziekwerken uit de klassieke periode of de vroeg-romantiek uit te voeren. Het repertoire van het ensemble bestaat uit werken voor blazers of een combinatie van blazers en strijkers, een genre muziek dat afwisselend als 'Nachtmusik', 'Serenade', 'Parthia' of 'Divertimento' bestempeld werd.
De drie sextetten voor een paar klarinetten, fagotten en hoorns van de Poolse componist van Boheemse origine Franciszek Lessel passen perfect in dit plaatje. Het timbre en klankvolume van zes blazers (waarbij de baslijn vaak nog eens versterkt werd met contrabas, een praktijk die ook hier gevolgd wordt) was uitermate geschikt zowel voor uitvoeringen in open lucht als in salons. Eigenlijk is dit dus pure gebruiksmuziek maar een vindingrijke componist kon zowel zijn publiek boeien met inventieve melodiewendingen als zijn muzikanten tevreden stellen met uitdagende, virtuoze partijen.
En laat dat gelukkig het geval zijn bij de muziek van Lessel, die vloeiende, comfortabele lijnen in de klarinetten en fagotten neerschrijft en de hoorns niet veroordeeld tot het stomweg ritmisch ondersteunen van de melodie-instrumenten maar hen een eerlijk deel van zijn melodisch materiaal toeschuift.
De langzame delen worden niet uitgemolken maar klinken vlot en rustgevend, zonder veel dramatiek. Pathos is duidelijk niet aan deze muziek besteed, elegantie dan weer des te meer. De finales van elk van de drie sextetten worden levendig en vrolijk gehouden, de menuetten een tikkeltje rustiek, zeker in de trio's met hun echo's naar pastorale volksmuziek. De 'Polonaises' in twee van de drie sextetten komen maar lichtjes ruw over: Lessel mag hier dan zijn Poolse afkomst verraden maar dit blijft muziek die charmant boven alles moet blijven klinken.
De vrij scherpe klank van de klarinetten met hun ongewild wat uitdagende kantjes herkent men van op eerdere opnames van dit ensemble, net als de wollige, romantische hoorns en de warme manier waarop de verschillende instrumenten als het ware moeiteloos met elkaar vermengen. Dat alles staat ver af van de klank van de instrumenten die Lessel en diens tijdgenoten moeten hebben gekend maar het werkt in deze muziek, zoals op de meeste eerdere uitvoeringen met dit ensemble, wonderwel en zorgt voor een genietbare, moeiteloze beluistering van muziek die onbekend maar kundig gedacht en georkestreerd is.
Meer over Franciszek Lessel
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
