De figuur van Johann Sebastian Bach torent zo sterk boven die van zijn tijd- en streekgenoten uit, dat muziek van Bachs collega’s uit centraal-Europa nog steeds wat vergeten blijft. Dat is bijvoorbeeld het geval met Johann Friedrich Fasch, de kapelmeester aan het hof van het Saksische Anhalt-Zerbst. Fasch was, net als veel andere barokke componisten, erg productief maar een groot gedeelte van zijn oeuvre werd nooit uitgegeven, werd vergeten of ging verloren, met name tijdens het bombardement op Dresden in de Tweede Wereldoorlog. Het gevolg is dat er een kleine schatkamer aan concerti, ouvertures, suites en sonates van deze componist ligt te wachten om ontdekt te worden. Verscheidene barokensembles hebben cd’s aan Fasch’ oeuvre gewijd maar het Amerikaanse orkest Tempesta di Mare pakt het grootschaliger aan met wat een complete opnamereeks van Fasch’ instrumentale muziek moet worden. Net als op vorige edities in deze reeks, presenteert ook deze cd een verzameling diverse genres, met concerti voor blokfluit en luit, een Franse ouverture en twee concerti grossi naar Italiaans model.
Blokfluitiste Gwyn Roberts voert Fasch’ blokfluitconcerto in F uit met een warme klank die haar laagste- en middenregister mooi opvult. Snelle figuraties, vooral dan in het hoogste octaaf, komen behendig over, met een sierlijkheid die deze muziek uitstekend past. Een aangename verrassing is ook het luitconcerto in d mineur, FWV L:d1, waar luitenist Richard Stone voor een overtuigende uitvoering zorgt. Zijn laagste register vindt knap aansluiting bij de overige continuo-instrumenten. Ook melodisch maakt hij een goede indruk, in het bijzonder in het langzame deel, waar hij Fasch’ gelaten, zachtaardige melodieën behendig en elegant van versieringen voorziet.
De orkestklank van Tempesta di Mare klinkt steeds comfortabel en gecontroleerd. De rauwe energie die orkesten als de Akademie für Alte Musik Berlin soms in hun uitvoeringen durven te steken, blijft hier grotendeels afwezig, met een groep strijkers die zacht en geciviliseerd overkomt, als bij een klassiek kamerorkest. Een goed voorbeeld van die aanpak is het langzame deel uit het concerto (eigenlijk een concerto grosso) in D, FWV L: D8), dat een kalme, pastorale sfeer creëert, gedragen voor de sonoriteit van fagotten en fluiten.
Indrukwekkend zijn ook de werken met koperblazers: de ouverture in F en het eerste deel uit een verder verloren gegaan concerto in F, waar de hoorns een groot deel van het muzikale materaal dragen of de ouverture in D, FWV K:D2, waar hoorns en trompetten een klankbeeld creëren dat doet denken als Händels tweede ‘Water Music’ suite. De partijen voor trompet of hoorn zijn misschien niet zo veeleisend om te spelen of opwindend om naar te luisteren als in cantates van Bach maar worden met een gezond engagement uitgevoerd.
De muziek op deze verzameling is erg gevarieerd en dat houdt deze selectie van ouvertures, concerti grossi en soloconcerti continu boeiend. Fasch’ oeuvre blijft slecht belicht en zo komt het dat vier van de zes stukken op deze plaat nog nooit ergens eerder opgenomen werken. Een bloemlezing uit het kleurrijk georkestreerde en inventief geschreven instrumentale oeuvre van Johann Friedrich Fasch is dus steeds welkom, zeker in de vlotte uitvoering die Tempesta di Mare hier presenteert.
