Hoewel pas 22 jaar oud lijkt de Amerikaanse singer-songwriter Devendra Banhart afkomstig uit een haast middeleeuws verleden. Of het moet juist zijn dat hij zijn luisteraars naar die periode terugkatapulteert. Want de songs op deze CD zijn zo 'lo' als lo-fi kan zijn. Opgenomen op verschillende locaties, maar vooral geen reguliere studio's, zijn de opnames van een primitieve kwaliteit die aan veldopnames doet denken: vol ruis en achtergrondgeluiden – fluitende vogels, een startende auto, knallend vuurwerk, klokgelui, een geweerschot – en soms zijn de banden zelfs ronduit beschadigd. Geen technische Protools, geen doordachte productie, maar een geluid dat even bizar als uniek is, net als de ondoorgrondelijke teksten. Gewapend met een viersporen recorder plakt Banhart zijn eigen folkachtig gitaargetokkel, gezang, handgeklap en gefluit aaneen, inclusief foutjes en onstabiele tempo's. Muzikaal geen grootse composities, wel korte songs of embryo's ervan, met een duur die varieert van net boven de halve minuut tot 4'30". Wat de CD ontbreekt aan intrinsieke muzikale kwaliteit levert die echter in veelvoud aan een onnoembaar vreemde sfeer. Banhart neemt de luisteraar mee naar een afgesloten reservaat van songs, waar de tijd heeft stilgestaan en de vooruitgang aan voorbij getrokken is. Sprakeloos en met open mond gapen de songs de luisteraar aan alsof die van een andere planeet komt: 'Pumpkin Seeds' naïef mooi als Nick Drake, 'Tell Me Something' als de kiem van een Beatles song, maar de meeste onwezenlijk vreemd. In het beste geval zacht glimlachend, hol wezenloos gapend of glazig starend. In het slechtste, loensend met een achterdochtige verachting, waardoor het freakerig hoge stemmetje in 'Nice People ...' allesbehalve grappig wordt. De grimmige grijns van dit geestesgestoord nummer wekt alleen onbehagen op. De goedbedoelende luisteraar is dus duidelijk niet altijd even welkom in de onwezenlijke wereld van Banhart. En wat dan nog: diezelfde luisteraar hoort gewoonweg niet thuis in die wereld die, buiten Devendra Banhart, verloren gegaan is.
Meer over Devendra Banhart
Verder bij Kwadratuur
Interessante links