David Krakauer is een klarinettist die zowel in de klassieke muziek, pop, jazz, avant-garde en klezmer behoorlijk thuis is. Wat er gebeurt als je die dingen door elkaar mengt, kan je horen op deze cd. De opname is gemaakt tijdens een live optreden in Krakow, de etymologische bakermat van Krakauer.
Hij speelt samen met zijn band Klezmer Madness! (accordeon, bas, gitaar, drums) en heeft er bovendien de hulp bijgehaald van Socalled, een dj die al langer actief is in kruisbestuivingen tussen hip hop en klezmer. De sound is over het algemeen fris en funky, het geheel is vaak dansbaar en komt zeer modern over. De openingstrack 'Turntable Pounding' zet de toon met een hevige beat en gesampled joods koor en een behoorlijk psychedelische klarinet die invalt samen met een ronduit vettige bas en beat. De krampachtige laat-ons-modern-doen sfeer die zo vaak voorkomt in dit soort projecten valt hier niet te bespeuren. 'Offering Nign' begint dan weer als een zeer traditioneel intiem onderonsje tussen basklarinet en accordeon, maar eindigt in een tamelijk fusionachtige sfeer met de elektrische gitaar op de voorgrond. De riff waarmee 'Klezmer à la Bechet "Remix"' wordt ingezet, zou zo thuishoren op een plaat van St. Germain. Erg leuk is 'Waiting for Julian', een drumsolo door Michael Sarin van twee minuten die er best mag wezen. Ook gitariste Sheryl Bailey gaat volledig uit het dak met gitaargegil en wah-wah op de twee minuten durende bonustrack 'Sheryl Pounds the Table'. Krakauer zelf spant echter de kroon met ongelooflijk spectaculaire solo's. Deze acrobatieën verbazen bovendien niet enkel door de technische perfectie tijdens razendsnelle loopjes, maar ook door uitstekende timing, intonatie, beheersing van alle registers en bovenal door die heerlijke muzikaliteit. De nummers zijn echter steevast lang (rond de zeven minuten gemiddeld) en de monochrome klezmerladders zijn ondanks alle effecten, kruisbestuivingen en spielereien te arm om de nummer interessant te houden tot op het einde. Bovendien lijken alle nummers ook een beetje op elkaar door dit beperkte vocabularium. Ook jammer is dat de traditionele nummers soms nogal obligatoir ergens een beat en een pompende riff meekrijgen, waar dit niet echt een meerwaarde biedt.
Al bij al is dit echter een puik album, zilver met gouden momenten.
Meer over David Krakauer feat. Klezmer Madness! And socalled
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
