Het Belgische jazz-trio Backback is met 'Backo' niet aan haar proefstuk toe. In 2006 debuteerde de groep met het gelijknamige album 'Backback'. Vier jaar en een heel pak concertervaring verder, stelt de groep een nieuwe cd voor bij het label El Negocito. Backback maakt jazz met een stevige rock-inslag, die wel eens aan de Italiaanse groep Zu wordt gelinkt. Nochtans is 'Backo' stevig geënt in de jazz-traditie: de loeiharde improvisaties, het intelligente begeleidingswerk van Giovanni Barcella en de herkenbare thema's hebben relatief weinig van doen met de rock-muziek van vroeger of nu. 'Backo' is daarentegen juist een lofzang aan het adres van de improvisatie en de onuitputtelijke inspiratie die de muzikanten elkaar geven.
Het verschroeiende openingsnummer 'Trouble' heeft een funky thema met een diepe swing. Saxofonist Marc de Maeseneer bouwt een lange solo op, heel secuur en vol ingehouden kracht. 'Sonny' is een stevig uitgesponnen escapade voor gitaar, waar de vonken vanaf vliegen. In 'Matanzas', een mysterieuze compositie, neemt Giovanni Barcella ruim de tijd om een verhaal te vertellen in het Italiaans. Hoewel de tekst onbegrijpelijk is, spreekt de track toch tot de verbeelding. Daar heeft de zinderende begeleiding van Filip Wauters wellicht veel mee te maken. 'Backo' heeft dan weer een heerlijk swingende melodie waarbij de luisteraar spontaan gaat heupwiegen, hetgeen gast-pianist Niels Verheest nog eens extra in de verf zet. Desondanks behoudt het nummer iets tragisch. In de openingszinnen van 'Easy' verklankt de sax van Marc de Maeseneer een soort scheurende pijn, die ook in het thema verankerd zit. Nochtans heeft ook dit nummer een dansbaar karakter waarbij de luisteraar onmogelijk kan stil zitten. De Maeseneer laat een zenuwslopende solo horen die hij met volle intensiteit uit zichzelf sleurt; prachtig gewoon. 'Blues, two' breekt met het wilde karakter van 'Easy', een titel die duidelijk ironisch bedoeld was. 'Joris, la campagna' is alweer experimenteler qua opzet, maar dankzij de stevige rock-ritmes van Giovanni Barcella en het transparante thema nog steeds erg bevattelijk. In 'Reserva', meteen ook het laatste nummer, gooien Wauters en de Maeseneer nog een laatste keer hun emoties op tafel. Het resultaat is een snedige track, helaas met een nogal abrupt einde.
Backback maakt een soort jazz dat in het Belgische jazz-landschap te vaak afwezig blijft. Zonder enige pretentie stellen Wauters, de Maeseneer en Barcella een meeslepend, spannend album samen dat bruist en borrelt als een verleidelijk warmwaterbad. Wie zich op sleeptouw laat nemen en kopje onder gaat in de stevige jazz van Backback, komt er gegarandeerd met een fris hoofd terug uit. Gespierde, verstaanbare muziek, ook voor rock-fanatici!
Meer over BackBack
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
