Audrey Chen is een Amerikaanse celliste en vocaliste die een klassieke scholing genoten heeft. In 2003 brak ze echter radicaal met de klassieke muziekwereld en besloot ze op zoek te gaan naar een meer individueel en persoonlijk geluid. Op de lange lijst muzikanten waarmee ze sindsdien musiceerde, zijn notoire improvisatoren zoals Joe McPhee, Nate Wooley en Jérôme Noetinger te noteren. Met de Nederlandse geluidskunstenaar Robert Van Heumen heeft ze ook al samengewerkt. In het STEIM (Studio for Electro-Instrumental Music) in Amsterdam, speelden ze echter voor het eerst als duo zowel concerten als studiosessies. Dit album bevat een selectie van deze sessies.
Dankzij haar uitgebreide technische bagage is Audrey Chen in staat om op dit album zowel dreunende celloklanken te produceren (met lange, krachtige uithalen) als een abstractere en meer wringende speeltechniek te ontwikkelen met snerpende en snijdende geluiden. Ondertussen is haar woordeloze stemkunst bijzonder expressief én gevarieerd: neuriënd, fluisterend, kermend, krijsend en ja, een enkele keer zelfs snotterend en haast rochelend begeleidt ze haar gedreven cellospel.
De output van Chen is het bronmateriaal waarmee Van Heumen aan de slag gaat. Cello en zang worden vakkundig verbasterd door 's mans trukendoos (voor de ingewijden: het betreft hier onder meer live sampling software LiSa en real-time audio-synthesis software SuperCollider). Muzikaal vertaalt zich dat in abstracte elektronische uitspattingen: in- en uitvliegende ruisgolven, gebroken geluid en slierten versnipperde en verkreukelde klanken sissen, klikken, tikken en vervellen zich een weg doorheen de soundscapes. De ene keer laat Van Heumen deze frontaal inbotsten op Chens' bijdrages en nopen ze haar om furieus te reageren. De andere keer wikkelt hij de digitale klanken rond de cello- en zangpartijen en is er eerder sprake van een symbiose dan wel van een regelrechte clash.
De stemming kantelt op een organische manier heen en weer van bezwerend en bedwelmend naar bevreemdend en dreigend. Evengoed is er ruimte voor een moment van bezinning en introspectie. Niettemin blijft de sfeer, zelfs in de ijlere passages, intens en gespannen.
Doordat het werk compromisloos klinkt en vol van detail is, vraagt het inspanningen van de luisteraar om het album in één ruk uit te zitten en eist het onverbiddelijk de volledige aandacht op. Wie echter bereid is de dolle rit van het tweetal te volgen, zit goed voor een fascinerende, onconventionele geluidstrip doorheen het grensgebied van vrije improvisatie en pure geluidkunst.
Meer over Audrey Chen & Robert Van Heumen
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
