Adam Haworth Stephens maakte tot nog toe furore als helft van de Amerikaanse krachtige countryrockgroep Two Gallants. Na drie volwaardige albums zag hij de tijd rijp om zijn kans solo te wagen. Hiervoor omringde hij zich met mooi volk, zoals producer Joe Chiccarelli (My Morning Jacket, The Shins, The White Stripes) en doorwinterde muzikanten onder wie Andy Cadic (Vetiver), de veelgevraagde Petra Haden, Mike Daly, het duo Patrick Hallahan en Bo Koster van My Morning Jacket en de nog onbekende Jen Grady. Met hen in het kielzog stapt Stephens op ‘We Live On Cliffs’ resoluut naar voor als een vrij liefelijke, popminnende en traditionele zanger-liedjeschrijver waarbij hij nagenoeg volledig afziet van de stevige uithalen waarvoor hij met zijn band vaak tekende.
Van begin af aan maakt Adam Haworth Stephens duidelijk dat hij op ‘We Live On Cliffs’ een totaal andere weg inslaat dan hij tot nog toe deed met Two Gallants. Openingsnummer ‘Praises In Your Name’ is namelijk meteen een op pop georiënteerd nummer met een speels en aanstekelijk instrumentarium. Hierin houdt hij nog even de schijn hoog dat op het album ruimte is voor een meer krachtige aanpak. Toch moet deze gedachte al snel vergeten worden. In eenzelfde popsetting baadt ook ‘Second Mind’, dat bovendien een extra dimensie meekreeg door de aangenaam ouderwets aandoende orgelpartijen.
Met ‘With Vengeance Come’ wordt de deur van country vervolgens geopend. In deze onvervalste ballade – een duet waarin Stephens aan de zoet klinkende Jen Grady gekoppeld wordt – schetsen blazers en het nadrukkelijke gitaargetokkel een decor waarin een uitdovend kampvuur zo zijn plaats zou hebben. Van daaruit is het slechts een kleine stap richting de klassiek aandoende duetten als het radiovriendelijke ‘Heights Of Diamond’ en het via piano van volume voorziene ‘Southern Lights’ (met een opzichtige knipoog naar Damien Rice).
Een hoogtepunt wordt gevormd door de zwevende en haast ongrijpbare folk tijdens ‘Angelina’. Iets gelijkaardig presteert Stephens met de héérlijk melancholische en haast sprookjesachtig aandoende sfeer van ‘Everyday I Fall’. Bij dit laatste zorgt de komst van Petra Haden op viool bovendien voor een aangename, warme diepgang.
Toch is het niet allemaal rozengeur en maneschijn op ‘We Live On Cliffs’. Zo komt de productie over de ganse plaat genomen net wat te glad over, waardoor de spanning eigenlijk gefnuikt wordt nog voor ze de kans krijgt om op te borrelen. Ook is het ergens jammer dat Adam Haworth Stephens geen enkele keer uitpakt met de krachtige capaciteiten van zijn stem, toch één van de sterkste punten bij zijn groep Two Gallants.
Vooreerst moet het gezegd worden: over ‘We Live On Cliffs’ is nauwelijks een slecht woord hard te maken. Zo is het zéker een aardig album geworden met puike ballades en zeer mooie op country of folk gestoelde nummers. Toch lijkt het geheel op de cruciale momenten net dat tikkeltje te lief en over de kam geschoren wat te glad van geluid. Daardoor is dit solodebuut zeker niet onmisbaar, maar al bij al wel een fraai werkstuk met veel respect voor de traditionele songwritertraditie.
