Philippe Herreweghe en Bachs 'Hohe Messe'? Muziekliefhebbers die tot voor kort de wereld van de klassieke muziek nauwgezet volgden, denken misschien een déjà-vu te beleven. Toch betreft het een nieuwe opname van de God van de Belgische Barokuitvoeringen: Herreweghe begon in de jaren '70 al met het repertoire spitant te (her)ontdekken, uit te voeren en op te nemen en sedert de jaren '80 is hij een van de onbetwiste meesters van de oude uitvoeringspraxis. Inmiddels richtte hij het naar hem genoemde label Phi op, waarmee hij begin 2011 al een formidabele Bach-opname realiseerde die met deze 'Missa in h-moll' een prachtig vervolg kreeg.
Het 'Kyrie Eleison' waarmee deze erg lange miscompositie van Bach begint, is bij wijze van spreken de organische pijler waarop het hele werk steunt. Herreweghe duwt zijn Collegium Vocale Gent, bestaande uit zowel zangers waarmee de dirigent al jarenlang werkt als uit vrienden-instrumentalisten die hun inzicht en artisticiteit lenen aan Herreweghe's interpretatie, ontzagwekkend gezwind vooruit in een verklanking die vol erbarmen, warmte en devotie een prachtige opener oplevert. Deze energie en perfectie weet de aanvoerder overigens de hele mis lang aan te houden. Tegelijk last hij rustpunten in en legt hij structureel ankerpunten vast, die de architectuur van het werk perfect aanschouwelijk maken. Daarom is deze recente 'Hohe Messe' zeker en vast een van de beste edities die men op cd kan vinden.
