Iemand zou ooit gezegd hebben dat de pianobegeleidingen bij het ‘Italienisches Liederbuch’ van Hugo Wolf bijna op zichzelf staande klaviersonates zijn. Dat is uiteraard overdreven, maar de rijke wereld die ze evoceren, los van de vocale partij, is inderdaad erg uitgebreid en het klavier vertelt eigenlijk onafhankelijk een verhaal. Toch voert pianist Hilko Dumno zijn partijen met een gepaste mildheid uit. Hij spaart de vurige uitbarsting voor secuur gekozen momenten, waardoor deze Wolf-uitvoeringen een extra gelaagdheid krijgen. Mede dankzij Christoph Prégardien en Julia Kleiter natuurlijk, die met hun geoefende stemmen dit moeilijke, maar dankbare repertoire helemaal meester zijn.
'Ihr Seid die Allerschönste' komt redelijk vroeg op de nieuwe cd van Julia Kleiter en Christoph Prégardien, maar zonder de minste twijfel is het een van de meest expressieve liederen van de cylcus. De bezongen geliegde wordt vergeleken met een geurende bloem in de meimaand, en "zelfs de kathedraal van Sienna zou moeten buigen voor zo'n schoonheid" komt in de tekst voor. Die poëtische overdrijving is eigen aan Wolfs stijl, want als geen ander kan hij deze dichterlijke vrijheden doordrijven in de doorwrochte partituur. Zonder overdadig te worden, krijgt 'Ihr Seid die Allerschönste' een zeer krachtige en bijna levenslustige transcriptie. De openingsakkoorden houden het midden tussen melancholie en quasi opgewekte vrijheid, maar al snel klimt Wolf naar een eerste tragische hoogtepunt. Bemerk overigens hoe prachtig de muziek na anderhalve minuut uiteindelijk stilvalt (met Prégardrien die vocaal meteen bijstuurt), eenmaal de bewuste Sienna-kathedraal ter sprake komt...zo teder!
