Heinrich Ignaz Franz Biber (1644-1704) schreef deze mis voor de kathedraal van Salzburg, de stad waar hij vierendertig jaar lang actief was als hofcomponist. De musici van toen zaten op vier verschillende plaatsen om de muziek uit te voeren. Biber benut de plaatsing van de muzikanten door speciaal hiervoor veel in dialogen te schrijven om zo tot een maximale expansie van de muziek in de kathedraal te komen. Dit werk was bedoeld voor het Paasfeest van 1674 en is zowel groots als verfijnd. De instrumenten zijn duidelijk aanwezig in de partituur en zijn verdeeld in twee groepen: de strijkers en de koperblazers. De laatste groep zorgt voor het feestelijke karakter van deze mis.
Over de audio
Het Credo is bijna altijd het langste deel van de mis en dat is hier ook het geval. We beluisteren de eerste drie minuten ervan. Deze scheppen meteen een goed beeld van het geheel: de bassen zetten sterk in (na het a cappella Credo van de tenor), plechtig en pompeus, waarna het hele koor herneemt met een dansend thema. Ze worden kort daarna gevolgd door het orkest (strijkers én kopers). Het geheel ontwikkelt zich verder: stijlvolle contrapuntiek wisselt af met trompetgeschal. Nadat dit thema voorgesteld geweest is, komt een vocaal tussendeel om het 'Et Incarnatus Est' een rustige en serene sfeer te geven. In dit kleine fragment weet Biber de juiste sereniteit te bewaren maar ook goed spanning te creëren in zijn akkoorden. En hoewel de mannenstemmen van het Choir of the English Concert soms wat dik klinken, hier hoort men hoe het volledige koor erg zuiver, juist en sfeervol deze muziek weet te brengen. Let ook op het stijlvolle gebruik van vibrato.
Meer over Heinrich Ignaz Franz Biber
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
