Als 11-jarige jongen schaft Antony Hegarty zich Soft Cells single 'Torch' aan. De cover met de kale drag queen maakt een diepe indruk. Zo wil hij later ook zijn. En zie, enige jaren later staat de dan volwassen man, kaalgeschoren, in een slipje en voorzien van een sigaret liefdesliedjes te zingen in de New Yorkse Pyramid Cocktail Lounge. Uit hetzelfde jaar als 'Torch' (1982) komt het beeld van de androgyne Boy George op 'Kissing to be Clever', het debuut van George's band Culture Club. Ook deze plaat doet haar werk, weer heeft Antony Hegarty een visioen van zijn toekomst. Alleen is het nu zo mogelijk nog concreter, want op de nieuwste cd van Antony and the Johnsons is Boy George te horen, naast andere ronkende namen als Rufus Wainwright, Devendra Banhart en Lou Reed.
De band met deze laatste is trouwens iets ouder dan alleen Antony Hegarty's 'I am a Bird Now'. In 2003 vroeg Reed aan Hegarty om een versie van 'Perfect Day'. Later maakte Hegarty deel uit van een Amerikaanse toer van Reed, waarbij hij zelfs een solospot kreeg in de Velvet Underground klassieker 'Candy Says', een nummer dat opgedragen is aan Candy Darling. En laat Candy Darling nu net één van de travestiet-inspiratiebronnen van Heraldy zijn en de cover sieren van 'I am a Bird Now'.
Hegarty's androgyne uiterlijk, drag queens, travestieten, Boy George, Lou Reed, Candy Darling: met 'I am a Bird' komt alles samen. Niet in een poel van verderf en decadentie, maar in een weelde van pakkende songs.
Over de audio
Dat het androgyne bij Antony and the Johnsons geen decadentie of stemmingmakerij is, wordt door 'My Lady Story' krachtig bevestigd. Krachtig qua intensiteit en muzikale indrukken dan, want van rollende muzikale spierballen is hier in de verste verte niets te bespeuren. De hoge, soms wat onstabiele stem van Antony Hegarty vindt in het filterdunne mannenkoortje een ideale partner, evenals in de zachte strijkers en piano, de sobere drum en de subtiele blazertoetsen. Strofes en refreinen wisselen zonder te bruuskeren van arrangement zodat het klankbeeld steeds verandert, maar alles tegelijkertijd ook homogeen en warm blijft. Deze uitgekiende klankbalans maakt van 'My Lady Story' een 24 karaats song die geen bombarie nodig heeft om haar pure klasse te bewijzen.
Meer over Antony and the Johnsons
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
