In de flink omgewoelde grond van West-Vlaanderen broeit iets. Bijna als een lijfelijke manifestatie van de mistroostigheid die een slagveld kenmerkt, komt de muziek van Amen Ra de wereld in. Er is weinig ruimte voor lichtpuntjes, geen ruimte voor adempauzes; enkel een onvoorwaardelijke overgave kan vatten waar het op het album 'Mass III' om draait. Dat de band nummers maakt klopt in wezen niet: het zijn eerder belevenissen, verwrongen soundscapes van een diepe mistroostigheid. Het pleit dan ook voor Amen Ra dat zij deze discipline tot in de puntjes beheersen. Hun keuze voor onconventionele podia als begraafplaatsen, oude kapelletjes of vervallen kerken zet die aparte aanpak extra in de verf. Dit moet gehoord worden om te worden geloofd.
Over de audio
'The Pain. It Is Shapeless' is een bizarre wereld die maar liefst een stevige tien minuten duurt. Dat is volkomen begrijpelijk, aangezien Amen Ra niet snel speelt, maar de tonen lang laat aanslepen. De band borduurt met een centraal thema een spinnenweb van contrasten: veelal ruw, soms geschaafd maar altijd duister. De hese schreeuw van zanger Colin past perfect in het plaatje. Gelukkig is Amen Ra niet te beroerd om doorheen het grijs en zwart een aantal lichtpuntjes te laten schijnen, wat vooral gebeurt met aangrijpende melodielijnen die haast verborgen zitten achter een donderende geluidsmuur.
Meer over Amen Ra
Verder bij Kwadratuur
